تأثیر استفاده همزمان از اشعه گاما، اسانس آویشن و بسته‌بندی تحت خلاء بر ماندگاری میگو در طی نگهداری در یخچال

در این تحقیق، اثر تیمارهای پرتودهی گاما، اسانس آویشن و بسته‌بندی تحت خلاء بر میگوی تازه طی دوره نگهداری یخچالی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور، از دو غلظت اسانس آویشن (4/0 و 8/0 درصد حجمی/وزنی) و دو دوز پرتو (KGy 5/2 و 5/3) استفاده شد. آزمون‌های شیمیایی (pH، کل بازهای ازته فرار (TVB-N)، اسیدهای چرب آزاد ، اندیس پراکسید، مواد فعال تیوباربیتوریک اسید و شاخص‌های رنگ‌سنجی)، میکروبیولوژیکی (شمارش باکتری های مزوفیل هوازی، باکتری‌های سرمادوست و اشرشیاکلی) و ارزیابی حسی، در روزهای (0، 5، 10 و 15) بر روی میگوهای تیمار شده و شاهد انجام گرفتند. نتایج نشان داد مقادیر pH، اسیدهای چرب آزاد، اندیس‌های پراکسید، TBARS و کل بازهای ازته فرار کلیه تیمارها، طی دوره نگهداری به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (p<0.05). بار میکروبی نیز در همه تیمارها با گذشت زمان افزایش پیدا کرد. استفاده از ترکیب روغن آویشن، پرتو گاما و بسته‌بندی تحت خلاء، سبب به تأخیرانداختن رشد باکتریایی گردید. در ابتدا افزودن اسانس آویشن باعث کاهش شاخص L* شد، ولی در غلظت بالای اسانس ، تغییرات رنگی به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (p<0.05). ارزیابی حسی نشان داد استفاده از تیمارهای مختلف اثر معنی‌داری بر پارامترهای حسی (رنگ، بو) میگو داشت (p<0.05). در نهایت، میگوی تیمار شده با بسته‌بندی تحت خلاء، 8/0 درصد اسانس و KGy 5/2 پرتو، به‌عنوان تیمار برتر معرفی گردید.